نئوسپوروز بیماری عفونی است که توسط انگل داخل سلولی نئوسپورا کانینوم ایجاد می¬شود و گاو و سگ را آلوده می¬نماید. نئوسپوروز یکی از عوامل مهم سقط در گاوهای شیری جهان بوده و خسارات اقتصادی فراوانی را به صنعت دامداری وارد می¬کند؛ بنابراین تشخیص این بیماری حائز اهمیت می¬باشد. هدف از مطالعه¬ی حاضر طراحی الایزای خانگی و مقایسه¬ی آن با کیت تشخیصی تجاری موجود بود. در مجموع 280 سرم گاو از کشتارگاه اهواز جمع¬آوری گردید. هماگلوتیناسیون غیرمستقیم و آگلوتیناسیون اصلاح شده برای غربالگری اولیه-ی موارد مثبت و منفی صورت گرفت. پس از بدست آوردن 93 سرم مثبت و منفی، از کیت تجاری ID Vet استفاده گردید. بر اساس آنتی¬ژن کامل تاکی¬زوئیت¬ها (Nc، Np1 و Np2) الایزای خانگی طراحی گردید و برای 93 سرم مذکور استفاده شد. حساسیت، ویژگی، ارزش¬های پیش¬گویی و حد آستانه محاسبه گردید. با استفاده از آزمون مک نمار میزان توافق دو روش برآورد گردید و آماره¬ی کاپا نیز درنظر گرفته شد. بر اساس نتایج مطالعه-ی حاضر از مجموع 280 سرم، 87 مورد (07/31 درصد) با روش MAT آلوده به انگل نئوسپورا کانینوم تشخیص داده شدند. تفاوت معنی¬داری بین نتایج حاصل از الایزای خانگی با استفاده از آنتی¬ژن Nc و تجاری وجود نداشت. همچنین توافق مناسبی بین کیت تجاری و خانگی حاصل گردید

عفونت‌های متعددی قادر به آلوده نمودن اندام‌های تناسلی بوده و می‌توانند بر کیفیت باروری تاثیر بگذارند. نئوسپورا از تک‌یاختگانی است که قادر به آلوده نمودن سیستم تناسلی جنس نر می‌باشد، اما در جستجوهای بدست آمده مطالعه‌ای در زمینه‌ی ارتباط آلودگی به نئوسپورا و تاثیر آن بر میزان هورمون‌های تستوسترون و تیروئیدی صورت نگرفته است. بدین ترتیب مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی ارتباط انگل نئوسپورا بر میزان هورمون تستوسترون و تیروئیدی در گاوهای آلوده به دو صورت حاد و مزمن صورت پذیرفت. 15 راس گاو نر آلوده به فرم حاد نئوسپوروز، 15 دام مبتلا به فرم مزمن و 15 دام سالم با روش‌های PCR، روش آگلوتیناسیون تعدیل یافته و الایزا تشخیص داده شدند و میزان هورمون‌های تستوسترون و تیروئیدی در گروه‌های یاد شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که میزان تستوسترون در گاوهایی که به فرم حاد انگل نئوسپورا آلوده بودند به شکل معنی‌داری کاهش یافته بود. میزان هورمون T4 سرم در گاوهای با الودگی مزمن به شکل معنی‌داری کاهش یافته بود در حالی‌که میزان تغییرات T3 معنی‌دار نبوده‌است. اختلال در فعالیت محور هیپوتالاموس- هیپوفیز، اثر مستقیم انگل و آنتی‌ژن‌های آن بر فعالیت بیضه و وقوع استرس اکسیداتیو می‌تواند دلایل این تغییرات باشد.

کلمات کلیدی: هموپروتئوس ، کبوتر، واکنش زنجیره¬ای پلیمراز نیمه¬آشیانه¬ای، هیستوپاتولوژی
کبوترها به مدت طولانی به¬عنوان منبع غذا، حیوان خانگی و سمبل فرهنگی مذهبی کاربرد داشته-اند. کبوترها مخزن و حامل عفونت¬ برای سایر پرندگان می¬توانند درنظر گرفته شوند. انگل هموپروتئوس، تک¬یاخته¬ی پاتوژنی است که سیستم گردش خون را تحت تاثیر قرار می¬دهد. مطالعه¬ی حاضر جهت ارزیابی شیوع انگل هموپروتئوس در کبوترهای اهواز و همچنین تغییرات هیستوپاتولوژیک ناشی از آن در کبوترهای آلوده صورت گرفت. برای بررسی حضور انگل هموپروتئوس به دو روش مولکولی و گسترش خون، از 108 کبوتر نمونه¬ی خون اخذ شد. برای جداسازی مولکولی انگل از روش واکنش زنجیره¬ای پلیمراز نیمه¬آشیانه¬ای با هدف ژن سیتوکروم b استفاده گردید. همچنین برای ارزیابی تغییرات هیستوپاتولوژیک 14 کبوتر آلوده به انگل هموپروتئوس آسان کشی و مورد بررسی قرار گرفتند. از مجموع 108 نمونه¬ی خون با روش گسترش خون 37 مورد (34.2 درصد) از کبوترها و به روش واکنش زنجیره¬ای پلیمراز نیمه-آشیانه¬ای 69 مورد (63.8 درصد) آلوده به انگل هموپروتئوس بودند. نتایج بررسی هیستوپاتولوژیک نمونه¬ها نشان داد که تجمعات کانونی لنفوسیتی، پیگمنتاسیون و تورم سلولی مهمترین ضایعات بافت کبد، نفریت بینابینی غیر چرکی چند کانونی در کلیه، پیگمنتاسیون و هیپرپلازی پولپ سفید در طحال مهمترین ضایعات هیستوپاتولوژیک بودند. میوکاردیت لنفوسیتی خفیف در قلب یک کبوتر مشاهده شده بود. هیچگونه تغییرات هیستوپاتولوژیک در مغز، مخچه، روده و پانکراس مشاهده نگردید. در مجموع هموپروتئوس در کبوترهای اهواز شایع می¬باشد. با توجه به ضایعات هیستوپاتولوژیک ناشی از انگل می¬بایستی توجهات بیشتری به این انگل داشت.
 

 آمین¬های بیوژنیک نظیر پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در تمامی سلول¬های یوکاریوتی وجود دارند و نقش مهمی را در تقسیم سلولی و تمایز ایفا می¬کنند. یکی از مسیرهای بیوسنتز پلی¬آمین¬ها از طریق آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز بوده که تبدیل اورنیتین به پوترسین را کاتالیز می¬کند. هدف از مطالعه¬ی حاضر ارزیابی سطح پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در پروتواسکولکس¬ها، کیست هیداتیک و لایه¬ی ژرمینال و همچنین ارزیابی غیرمستقیم فعالیت آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز بوده است. در مطالعه¬ی حاضر سطح پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در لایه¬ی ژرمینال، مایع کیست هیداتیک و پروتواسکولکس¬های انکوبه شده در حضور و یا عدم حضور اورنیتین اندازه¬گیری گردید. برای این منظور نمونه¬ها هموژنیزه شدند و از کروماتو¬گرافی مایع با کارایی بالا برای اندازه¬گیری پلی¬آمین¬ها استفاده شد. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده پوترسین کمترین پلی¬آمین موجود بوده و ازآنجاکه سطح آن در پروتواسکولکس¬های مجاور شده با اورنیتین افزایش نیافت، فعالیت آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز تشخیص داده نشد. اسپرمیدین بیشترین پلی-آمین موجود در کیست به دست آمد و لایه¬ی ژرمینال نیز بیشترین میزان پلی¬آمین¬ها را داشت. در مجموع نتایج مطالعه¬ی حاضر نشان داد که احتمالاً آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز در کیست هیداتیک فعالیتی نداشته یا فعالیت آن ناچیز می باشد و لایه¬ی ژرمینال به دلیل داشتن سلول¬های با تکثیر بالا بیشترین میزان پلی-آمین را به خود اختصاص می¬دهد.که البته برای بیان موضوع فوق با قطعیت بیشتر نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه است.

لیشمانیازیس، یک بیماری تک¬یاخته ای است که از مشکلات مهم بهداشت عمومی در جهان محسوب می شود. باتوجه به سمیت و مقاومت داروهای موجود، یافتن ترکیبات جدید موثر بر انگل می¬تواند حائز اهمیت باشد. هدف از مطالعه¬ی حاضر، ارزیابی اثر اسانس گیاه اسکروفیلاریا استریاتا بر لیشمانیا ماژور و لیشمانیا تروپیکا در شرایط برون¬تنی بوده است. در ابتدا اسانس تهیه گردید و آنالیز اسانس توسط GC/MS انجام گرفت. پس از مواجه کردن انگل با غلظت¬های مختلف اسانس، با دو روش شمارش و رنگ¬سنجی زنده¬مانی پروماستیگوت¬ها و اماستیگوت¬های اکسنیک لیشمانیا تروپیکا و لیشمانیا ماژور سنجیده شد و نتیجه به صورت IC50 بیان گردید. نتایج آنالیز اسانس نشان داد که نونان، لینالول و آلفا ترپینئول بیشترین ترکیبات تشکیل¬دهنده اسانس بودند. در مطالعه¬ی حاضر IC50 اسانس اسکروفیلاریا استریاتا برای پروماستیگوت و اماستیگوت اکسنیک لیشمانیا تروپیکا در حدود 5/6 و 5/1 درصد و همچنین برای پروماستیگوت و اماستیگوت اکسنیک لیشمانیا ماژور تقریبا 8 و 5 درصد به روش شمارش بود. پس از انجام تست MTT نیز میزان IC50 اسانس اسکروفیلاریا استریاتا برای پروماستیگوت و اماستیگوت اکسنیک لیشمانیا تروپیکا در حدود 8/5 و 1/2 درصد و همچنین برای پروماستیگوت و اماستیگوت اکسنیک لیشمانیا ماژور تقریبا 6 و 5/4 درصد حاصل شد. در مجموع با توجه به ارزان بودن و در دسترس بودن گیاه و با توجه به اثرات قابل قبول اسانس آن بر انگل لیشمانیا این گیاه می¬توان مطالعات بیشتری را در این زمینه ادامه داد.

 عفونت¬های متعددی قادر به آلوده نمودن اندام¬های تناسلی بوده و می¬توانند بر کیفیت باروری تاثیر بگذارند. نئوسپورا از تک¬یاختگانی است که قادر به آلوده نمودن سیستم تناسلی جنس مذکر و مونث می-باشد، اما در جستجوهای بدست آمده مطالعه¬ای در زمینه¬ی ارتباط آلودگی به نئوسپورا و پارامترهای اسپرم مشاهده نگردیده است. بدین ترتیب مطالعه¬ی حاضر با هدف بررسی ارتباط انگل نئوسپورا و برخی خصوصیات اسپرم در گاوهای آلوده به دو صورت حاد و مزمن صورت پذیرفت. پس از یافتن 15 راس گاو نر آلوده به فرم حاد نئوسپوروز با روش PCR، 15 دام مبتلا به فرم مزمن با روش آگلوتیناسیون تعدیل یافته و 15 دام سالم، برخی از خصوصیات اسپرم اپیدیدیمی نظیر تعداد، زنده¬مانی، حرکت اسپرم و ریخت شناسی آن مورد بررسی قرار گرفت و در گروه¬های مختلف با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج مطالعه¬ی حاضر نشان داد که تعداد اسپرم، زنده مانی اسپرم و تا حدودی حرکت آن با آلودگی به انگل نئوسپورا ارتباط معنی¬داری دارد. میزان فعالیت آنزیم SOD در گروه آلوده¬ی حاد بیش از سایر گروه¬ها بود، اما این میزان تفاوت معنی¬داری را نداشت. همچنین، اگرچه بیشترین میزان مالون¬دی¬آلدهید در گروه آلوده¬ی حاد مشاهده گردید، اما این اختلاف از نظر آماری با گروه آلوده به فرم مزمن و گروه غیر آلوده معنی¬دار نبود. در مجموع مطالعه¬ی حاضر نشان می¬دهد که احتمالاً برخی از فاکتورهای مربوط به سلامت اسپرم ممکن است در آلودگی به انگل نئوسپورا تحت تاثیر قرار گیرد.

 تیلریوز اسبی یکی از بیماری¬های انگلی با اهمیت در بین تک¬سمی¬ها می¬باشد و خطر جدی برای صنعت اسبداری محسوب می¬شود. تشخیص دقیق حاملین این انگل برای پیشگیری از بیماری و اقدامات کنترلی موثر، می¬تواند حائز اهمیت باشد. به همین منظور هدف از مطالعه¬ی حاضر بررسی احتمال وجود انگل تیلریا اکوئی در سگ¬های مناطق روستایی اطراف اهواز بوده ¬است. در مجموع نمونه¬ی خون 100 سگ به روش مولکولی برای بررسی حضور انگل تیلریا اکوئی بررسی گردید. برای جستجوی تیلریا اکوئی، پرایمرهایی که هدف آن¬ها ژن 18s rRNA بود انتخاب گردید. پس از استخراج DNA از خون کامل سگ¬ها، نمونه¬ها PCR شده و نتایج آن¬ها با استفاده از ژل آگارز مشاهده شد. از بین 100 نمونه¬ی خون مورد مطالعه تنها در دو مورد آلودگی به انگل تیلریا اکوئی مشاهده گردید. به¬عبارتی 2 درصد از سگ¬های مورد مطالعه حامل انگل تیلریا اکوئی بودند.
در مجموع نتایج مطالعه¬ی حاضر نشان می¬دهد که سگ¬های مناطق روستایی اطراف اهواز آلوده به انگل تیلریا اکوئی بوده¬اند. بنابراین این حیوانات می¬توانند احتمالا به عنوان حاملین انگل تیلریا اکوئی مطرح باشند. نتایج مطالعه¬ی حاظر نشان داد که در برنامه¬ریزی جهت کنترل تیلریوز اسبی در میان اسبان، آلودگی سگ¬ها نیز می¬بایست درنظر گرفته شود.

چکیده
نام خانوادگی: آزادمنش نام: سمیه شماره دانشجویی: 877902
عنوان پایان‌نامه: بررسی وضعیت آنتی¬اکسیدانی در توکسوپلاسموز حاد و مزمن در رت
اساتید راهنما: دکتر سمیه بهرامی ، دکتر علی شهریاری
استاد مشاور: دکتر مهدی تولا
درجه تحصیلی: دکترای حرفه‌ای رشته: دامپزشکی
دانشگاه: شهید چمران اهواز دانشکده: دامپزشکی گروه: پاتوبیولوژی
تاریخ فراغت از تحصیل: تعداد صفحه: 117
کلید واژه‌ها: استرس اکسیداتیو، توکسوپلاسما گوندای، رت
توکسوپلاسموزیس از جمله عفونت‌های انگلی شایع در سراسر دنیاست که در اثر آلودگی به تک‌یاخته‌ی توکسوپلاسما گوندای بروز می‌کند. توکسوپلاسموزیس در دوران حاملگی خصوصاً در دام باعث ناهنجاری‌های جنینی شدید می‌گردد. از آن‌جایی که در بسیاری از بیماری‌های انگلی گزارشاتی مبنی بر افزایش رادیکال‌های آزاد پس از مواجهه با انگل و ایجاد استرس اکسیداتیو وجود دارد، هدف از مطالعه‌ی حاضر بررسی استرس اکسیداتیو در توکسوپلاسموزیس حاد و مزمن بوده ‌است. در این تحقیق از تاکی‌زوئیت سوش RH انگل توکسوپلاسما استفاده شد و ۲۵ سر رت به انگل آلوده و ۲۵ سر رت دیگر به‌عنوان گروه کنترل نرمال سالین دریافت کردند. در روز صفر، 5، 7، 10 و ۴۵ پس از آلودگی از رت‌های گروه آلوده و رت‌های گروه کنترل خون‌گیری به عمل آمد. شماری از پارامترهای مرتبط با وضعیت اکسیدانی و آنتی‌اکسیدانی شامل مالون‌دی‌آلدهید، کاتالاز، ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی، گلوتاتیون و آنزیم سوپراکسید دیسموتاز اندازه‌گیری گردید. با استفاده از روش‌های آماری مناسب نتایج مورد مقایسه قرار گرفت. میزان گلوتاتیون، در روزهای هفتم (۰۱۹/۰=P) و دهم (۰۲۷/۰=P) بین دو گروه آلوده و غیر آلوده به شکل معنی‌داری متفاوت بود. همچنین میزان ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی در روز هفتم به شکل معنی‌داری کاهش یافته بود. در بقیه‌ی موارد در روزهای مختلف بین دو گروه آلوده و غیر آلوده تفاوت معنی‌داری مشاهده نگردید. در مجموع با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می‌رسد که در روز هفتم، در رت‌های آلوده پاسخ‌هایی به استرس اکسیداتیو برانگیخته شده است که به کاهش ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی به دلیل مصرف بیش از حد آن ختم گردیده است. همچنین در جهت مقابله با استرس ایجاد شده گلوتاتیون افزایش یافته است. به نظر می‌رسد که سیستم دفاعی آنتی‌اکسیدانی در بدن، آلودگی را وارد فاز مزمن کرده و بدین ترتیب باعث تغییر مرحله‌ی انگل گردیده است.

 

 نئوسپورا کانینوم تکیاختهی انگلی است که گسترش جهانی دارد و بهعنوان عامل اصلی سقط گاو-
ها در جهان به حساب میآید. دلایلی مبنی بر وجود پرندگان در گاوداریها و افزایش شیوع سرمی آلودگی
به انگل و افزایش سقط ناشی از آن در گاوها وجود دارد. اگرچه نشان داده شده است که وجود پرندهها در
گاوداری با افزایش میزان آلودگی به این انگل همراه میباشد اما یافتههای اندکی در مورد نقش پرندهها در
چرخه زندگی این انگل وجود دارد. هدف از این مطالعه، دانستن فراوانی آلودگی به این انگل با استفاده از
روشهای مولکولی در میان گنجشکها بوده است. در این مطالعه 865 قطعه گنجشک مورد آزمایش قرار
گرفتند. جهت بررسی مولکولی، DNA مغز گنجشک ها با استفاده از کیت استخراج DNA جداسازی
گردید و برای ردیابی نئوسپورا کانینو،م پرایمر بر اساس ژن Nc 5 انتخاب شد و PCR انجام گرفت.
8 درصد( از نمونههای مغز برای انگل نئوسپورا مثبت تشخیص داده شد. / نتایج نشان داد که 8 نمونه ) 2
نمونههای سکانس شده بیش از 72 درصد با ژن Nc 5 شباهت داشته است. نتایج به دست آمده در این
مطالعه نشان میدهد که با توجه به تغذیه گنجشک از روی زمین، خاک به انگل نئوسپورا کانینوم آلوده بوده
است. ممکن است که گوشت گنجشکها منبع آلودگی سگها به این انگل باشد. یافتههای این مطالعه می-
تواند نقش گنجشکها را در اپیدمیولوژی انگل نشان دهد. اگرچه ردیابی یا جداسازی انگل در بافتها
برای اثبات میزبان واسط بودن گنجشک برای انگل نئوسپورا کانینوم ضروری است.

اخیرا داروهای گیاهی به میزان زیادی جهت درمان بیماری‌ها به کار می‌روند. از آنجایی که برای شاهی برگ‌ریز خصوصیات دارویی متعددی دیده شده است، در مطالعه¬ی حاضر اثرات اسکولیسیدال اسانس گیاه شاهی برگ¬ریز مورد تحقیق قرار گرفته است.
در این مطالعه اسانس شاهی برگ ریز به روش تقطیر با آب تهیه گردید. کروماتوگرافی گازی-اسپکترومتری جرمی (GC/MS) جهت تعیین ترکیبات اسانس به کار گرفته شد. پروتواسکولکس‌ها تحت غلظت‌های مختلف اسانس (1، 3، 5، 10 و 15 میلی¬گرم در میلی¬لیتر) به مدت 10، 20، 30 و 60 دقیقه قرار داده شد. میزان زنده مانی پروتوسکولکس‌ها توسط رنگ ائوزین 1/0 درصد تعیین گردید. در این مطالعه 19 ترکیب که 5/95 درصد کل اسانس را تشکیل می¬داد تشخیص داده شد. Thujene-α (86/88 درصد)، Myrcene (9/2 درصد) و P-cymene (67/1 درصد) به¬عنوان اجزای اصلی اسانس تعیین شدند. میزان مرگ و میر پروتواسکولکس‌ها در غلظت mg/ml 1 شاهی برگ‌ریز به ترتیب به میزان 3/8، 4/9، 3/12 و 8/18 درصد پس از 10، 20، 30 و 60 دقیقه بود. قدرت اسکولکس‌کشی اسانس در غلظت mg/ml 1 به میزان 2/24، 8/24، 7/25 و 1/37 درصد پس از زمان‌های انکوباسیون ذکر شده بود. اسانس در غلظت mg/ml 5، پس از 10، 20، 30 و 60 دقیقه 2/49، 1/56، 4/77 و 5/93 درصد اثر کشندگی داشت. پس از 10 و 20 دقیقه غلظت 10 mg/ml اسانس، 64/88 و 2/96 درصد پروتواسکولکس‌ها را کشت. 100 درصد فعالیت اسکولیسیدال اسانس شاهی برگ ریز در غلظت mg/ml 10 پس از 30 دقیقه مشاهده گردید. نتایج تحقیق حاضر حاکی از آن است که اسانس شاهی برگ‌ریز غنی از Thujen-α بوده و دارای قدرت بالای اسکولیسیدالی می باشد. این گیاه ممکن است به عنوان عامل طبیعی اسکولیسیدال مورد استفاده قرار گیرد.
 

<p>&lt;p&gt;&amp;lt;p&amp;gt;لیشمانیازیس، یک بیماری تک&amp;amp;not;یاخته ای است که از مشکلات مهم بهداشت عمومی در جهان محسوب می&amp;amp;not;شود. گلوکانتیم و پنتوستام تزریق شده به روش عضلانی، مهم&amp;amp;zwnj;ترین دارویی هایی هستند که برای درمان بیماری بکار می&amp;amp;not;روند، اما باتوجه به سمیت و مقاومت آن&amp;amp;not;ها، محدودیت&amp;amp;not;های معنی&amp;amp;not;داری پیدا کرده&amp;amp;not;اند؛ بنابراین وجود داروی شیمیایی جدید، در کنترل بیماری می&amp;amp;not;تواند نقش مهمی داشته باشد. هدف از مطالعه&amp;amp;not;ی حاضر، ارزیابی اثر سیتوتوکسیسیتی آمیودارون بر لیشمانیاماژور و لیشمانیاتروپیکا و تظاهرات مرگ برنامه ریزی سلول بوده است. &amp;lt;br /&amp;gt; روش رنگ&amp;amp;not;سنجیبرای ارزیابی زنده&amp;amp;not;مانی لیشمانیاماژور و لیشمانیاتروپیکا استفاده شد و نتیجه به صورت IC50بیان گردید. برای بررسی مرگ سلولی، از رنگ&amp;amp;not;آمیزی انکسین- وی- فلوس استفاده شد و با FACSآنالیز گردید. آنالیز کیفی خردشدن DNAژنومی نیز انجام شد و در ژل آگارز، الکتروفورز گردید. بعلاوه برای مشاهده تغییرات مورفولوژیک سلول، از میکروسکوپ نوری استفاده شد.IC50در این مطالعه برای لیشمانیاماژور و لیشمانیاتروپیکا به ترتیب 81 و 55 میکرومولار پس از 48 ساعت انکوباسیون بدست آمد. در هر دو سویه لیشمانیاماژور و لیشمانیاتروپیکا، آمیودارون باعث القای مرگ سلولی گردیده بود. تظاهرات آپوپتوز به صورت چروکیده شدن سلول، خرد&amp;amp;not;&amp;amp;not;شدن DNAو در سطح قرار گرفتن فسفاتیدیل سرین، مشاهده شد. نتایج مطالعه نشان داد که آمیودارون باعث القای آپوپتوز در عوامل لیشمانیوز پوستی می&amp;amp;not;گردد.&amp;lt;br /&amp;gt; &amp;amp;nbsp;&amp;lt;/p&amp;gt;&lt;/p&gt;</p>

نئوسپورا کانینوم تک¬یاخته انگلی است که گسترش جهانی دارد و بعنوان عامل اصلی سقط گاو¬ها در جهان به حساب می¬آید. دلایلی مبنی بر وجود پرندگان در گاوداری¬ها و افزایش شیوع سرمی آلودگی به انگل و افزایش سقط ناشی از آن در گاو¬ها وجود دارد. اگرچه نشان داده شده است که وجود پرنده¬ها در گاوداری ¬با افزایش میزان آلودگی به این انگل همراه می¬باشد اما یافته¬های اندکی در مورد نقش پرنده-ها در چرخه زندگی این انگل وجود دارد. هدف از این مطالعه، دانستن فراوانی آلودگی به این انگل با استفاده از روش¬های سرولوژی و مولکولی در میان کبوترها بوده است. در این مطالعه از 102 پرنده نمونه خونی گرفته و سپس سرم آن¬ها جداسازی گردید. از بافت مغز نیز برای استخراج DNA استفاده شد. با توجه به روش¬هایی که در گذشته برای رد¬یابی توکسوپلاسما استفاده شده بود تست آگلوتیناسیون برای ردیابی نئوسپورا¬ کانینوم انجام گرفت. جهت بررسی مولکولی، DNA مغز کبوترها با استفاده از کیت استخراج DNA جداسازی گردید و برای ردیابی نئوسپورا کانینوم، پرایمر بر اساس ژن NC5 انتخاب شد و PCR انجام گرفت. از 102 نمونه، 31 نمونه (39/30 درصد) در روش آگلوتیناسیون در غلظت¬های تا آلودگی را نشان دادند. در روش PCR نیزDNA نئوسپورا در 10 نمونه از 102 نمونه (8/9درصد) ردیابی گردید. نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان می¬دهد که با توجه به تغذیه کبوتر از روی زمین، خاک به انگل نئوسپورا کانینوم آلوده بوده است. ممکن است که گوشت کبوتران منبع آلودگی سگ¬ها به این انگل ¬باشد. یافته¬های این مطالعه می¬تواند نقش کبوترها را در اپیدمیولوژی انگل نشان¬ دهد. اگرچه رد¬یابی یا جدا¬سازی انگل در بافت¬ها برای اثبات میزبان واسط بودن کبوتر برای انگل نئوسپورا¬ کانینوم ضروری است

در طول تاریخ، به طور کلی پیروپلاسمیدها انگل¬هایی اختصاصی در حیوانات مختلف بحساب می¬آمدند. اما با جداسازی پیروپلاسماهای غیر اختصاصی از انسان و دیگر حیوانات، مشخص شد که احتمالاً میزان اختصاصی بودن پیروپلاسمیدها در میزبان¬های گوناگون کمتر از حد انتظار می¬¬باشد. با توجه به اهمیت عفونت پیروپلاسمیدها در صنعت پرورش و صادرات شتر در کشورهای مختلف از جمله ایران، هدف از مطالعه¬ی حاضر، تعیین گونه¬های عامل پیروپلاسموز در شترهای مناطق اصلی پرورش این حیوان در ایران بود. از 248 نمونه¬ی گرفته شده، 16 نمونه (45/6%) با استفاده از روش PCR، آلوده به دو گونه¬ی تیلریا اکویی و بابزیا کابالی تشخیص داده شد. توالی ژن 18S rRNA تمام سویه¬ها، بیش از 99 درصد شباهت با یکدیگر و بیش از 96 درصد شباهت با بابزیا کابالی و تیلریا اکویی جدا شده از شترهای مطالعات دیگر داشته است. بر اساس جایگزینی تک نوکلئوتیدی در ژن18S rRNA از شترهای مورد مطالعه، 3 ژنوتیپ متفاوت بابزیا کابالی و 7 ژنوتیپ متفاوت تیلریا اکویی شناسایی و به بانک ژن ارائه شد. بر اساس هومولوژی¬های بین توالی 18S rRNA تیلریا اکویی و بابزیا کابالی به دست آمده از شترهای مورد مطالعه و ارائه شده به بانک ژن، به ترتیب 2 درخت فیلوژنی 3 شاخه و 2 شاخه¬ی بسیار مرتبط و مجزا تشکیل داد. سن، جنس و محل به عنوان عوامل خطر آلودگی با تیلریا اکویی و بابزیا کابالی در شترهای این مطالعه در نظر گرفته نشد. در پایان، این مطالعه نشان داد که شترهای ایران به تیلریا اکویی و بابزیا کابالی آلوده¬ می¬باشند.

<p>نئوسپورا کانینوم انگل تک&not;یاخته&not;ای است که می&not;تواند باعث بیماری در گاو و سگ شود. از آن&not;جایی که DNA انگل نئوسپورا از بافت&not;های پرندگان جدا شده است، نشان داده شده که آن&not;ها می&not;توانند به&not;عنوان میزبان واسط برای انگل نئوسپورا باشند. نشان داده شده است که تخم جنین&not;دار مرغ می&not;تواند به&not;عنوان مدل حیوانی برای مطالعات تجربی باشد. هدف از مطالعه&not;ی حاضر مقایسه&not;ی آلودگی تجربی نئوسپورا کانینوم در تخم جنین&not;دار مرغ و کبوتر است.<br /> آلودگی با ایزوله&not;ی Nc1 نئوسپورا کانینوم برای محاسبه&not;ی LD50 در تخم&not;های جنین&not;دار کبوتر و مرغ انجام گرفت. پس از محاسبه&not;ی LD50، دو برابر LD50از تاکی&not;زوئیت&not;ها به تخم&not;ها تزریق شد. تغییرات ماکروسکوپیک هر جنین یادداشت گردید و برای بررسی گستردگی انگل در بافت&not;ها از روش ایمونوهیستوشیمی و مولکولی استفاده شد. در مطالعه&not;ی حاضر تغییرات هیستوپاتولوژیک نیز در نظر گرفته شد و از قلب، کبد، مغز و غشاء کوریوآلانتوئیک که برای مطالعات هیستوپاتولوژیک استفاده شده بود برای IHC نیز در نظر گرفته شد. برای PCR از زوج پرایمر Np21/Np6 جهت تکثیر ژن Nc5 استفاده گردید.<br /> جنین&not;های کبوتر نسبت به جنین&not;های مرغ ضایعات ماکروسکوپی بیشتری نشان دادند. پرخونی غشاء کوریوآلانتوئیک مهم&not;ترین ضایعه ظاهری بود. تمامی بافت&not;های آلوده تغییرات هیستوپاتولوژیک داشتند. مطالعه&not;ی میکروسکوپیک بافت&not;ها به دلیل وجود پرخونی، نکروز و نفوذ سلول&not;های التهابی تک&not;هسته&not;ای حاکی از نئوسپوروزیس بود. بر اساس نتایج IHC و مولکولی، در قلب نسبت به سایر بافت&not;ها بیشترین تجمع انگل وجود داشت. <br /> این نتایج وجود حساسیت ژنتیکی به انگل نئوسپورا کانینوم را در تخم&not;های جنین&not;دار کبوتر هم&not;چون مرغ تقویت کرده و نگاهی جدید به مدل حیوانی ارزان و در دسترس برای انگل نئوسپورا کانینوم فراهم می-کند.<br /> &nbsp;</p>

 مقدمه: تیلریوز اسبی خساراتی جدی به صنعت تولید و صادرات اسب وارد می¬کند. از آنجا که حیوانات حامل مهم¬ترین مخزن گسترش عفونت می¬باشند، بنابراین شناسایی آنها دارای اهمیت می¬باشد. هدف: هدف از مطالعه-ی حاضر، بررسی وجود تیلریا اکوئی در شترها به عنوان حیوان حامل در استان یزد، منطقه¬ای که در آن جمعیت قابل توجهی از شتر و اسب وجود دارد و تیلریوز اسبی شایع می¬باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه از 161 شتر از مناطق مختلف استان نمونه گیری صورت گرفت. برای شناسایی تیلریا اکوئی از PCR استفاده شد که در آن ژن 18s rRNA تکثیر گردید. موارد مثبت توالی یابی شد. نتایج: از 161 نمونه، 7 نمونه (3/4%) با استفاده از روش PCR، آلوده به تیلریا اکوئی تشخیص داده شد. توالی ژن 18s rRNA تمام جدایه¬ها، بیش از 99 درصد شباهت با یکدیگر و تیلریا اکوئی جدا شده از اسب¬ها و شترهای مطالعات دیگر داشته است. بر اساس جایگزینی تک نوکلئوتیدی در ژن 18s rRNA از شترهای مورد مطالعه، 3 ژنوتیپ مختلف شناسایی و به بانک ژن ارائه شد. بحث: بر اساس همولوژی¬های بین توالی 18s rRNA تیلریا اکوئی به دست آمده از شترها و اسب-های مطالعه و ارائه شده به بانک ژن، درخت فیلوژنی 3 شاخه بسیار مرتبط مجزا تشکیل داد. سن، جنس و محل به عنوان عوامل خطر آلودگی با تیلریا اکوئی در شترهای این مطالعه مشخص نشد. در پایان، این مطالعه نشان داد که در حال حاضر شترهای ایران به تیلریا اکوئی آلوده¬اند و شتر باید به عنوان حامل انگل تیلریا اکوئی مورد توجه قرار گیرد.

داروهای ضد لیشمانیایی متداول که برای درمان لیشمانیوز پوستی استفاده می شوند اکثراً سمی، گران و بی اثر برای برخی از سویه های انگل می باشند. در حال حاضر برای درمان توجه بیشتری به مواد فعال طبیعی می گردد. افزایش آگاهی از ظرفیت و ارزش صنعتی بیوپلیمرهای کیتوزان منجر به استفاده از آن در عرصه های مختلف ازجمله پزشکی و دامپزشکی شده است. در این مطالعه هدف ارزیابی اثربخشی فیلم نانوکیتوزان در درمان لیشمانیوز جلدی ناشی از لیشمانیا ماژور (سویه ایرانی) بوده است. مواد و روش کار: 1/0 میلی لیتر از محلول حاوی 2 میلیون پروماستیگوت لیشمانیا ماژور به‌قاعده دم 36 سر موش به‌صورت زیرپوستی تزریق شد. پس از حدود 6 هفته زمانی که ضایعات بر روی قاعده دم ظاهر شدند، درمان آغاز گردید. حیوانات در 4 گروه قرار گرفتند، گروه کنترل منفی که مداخله ای در آن ها صورت نگرفت، گروه کنترل مثبت تحت درمان با تزریق صفاقی روزانه گلوکانتیم قرار گرفتند، گروه درمان 1 که تحت درمان با فیلم نانوکیتوزان بودند و گروه درمان 2 که تحت درمان با فیلم نانوکیتوزان و تزریق صفاقی روزانه گلوکانتیم قرار گرفتند. موش های هر گروه با شرایط یکسان در روزهای 7، 14 و 21 آسان کشی شدند و اندازه ضایعه و بار انگلی ارزیابی گردید، هم چنین نمونه بافتی از محل ضایعه گرفته شد و روند ترمیم به طور میکروسکوپی موردبررسی قرار گرفت.
یافته ها: گروه نانوکیتوزان و گلوکانتیم هرکدام باعث کاهش اندازه ضایعه گردیدند. تفاوت معنی داری بین نانوکیتوزان و گلوکانتیم در کاهش اندازه ضایعه وجود نداشت، اما اندازه زخم در گروه درمان شده با ترکیب فیلم نانوکیتوزان و گلوکانتیم به طور قابل‌توجهی از هفته دوم کاهش‌یافته بود. کاهش قابل‌توجه بار انگلی در گروه موش های درمان شده با ترکیبی از فیلم نانوکیتوزان و گلوکانتیم نیز یافت شد. در مطالعات هیستوپاتولوژیک روند بهبود زخم در گروه های درمان شده با فیلم نانوکیتوزان، گلوکانتیم و ترکیبی از فیلم نانوکیتوزان و تزریق روزانه صفاقی گلوکانتیم رخ‌داده بود.
نتیجه گیری: تزریق گلوکانتیم اثر فیلم نانوکیتوزان در ترمیم زخم را می تواند افزایش دهد. بنابراین احتمالاً می توان از ترکیب آن ها برای درمان لیشمانیوز جلدی استفاده کرد.
 

تیلریوز اسب یک بیماری عفونی عمدتاً ناشی از ¬تیلریا اکوئی است که توسط کنه انتقال می¬یابد. ویژگی¬های بیماری سبب شده است تا آن را تهدیدی جدی برای صنعت اسبداری و جابجایی¬های بین المللی اسب به حساب آورند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین حضور DNA انگل در جمعیت اسبان استان خوزستان، بوده است. در مجموع 165 نمونه خون از اسبان به ظاهر سالم 24 اصطبل مختلف در هفت شهرستان استان خوزستان، از نظر وجود آلودگی به تیلریا اکوئی با استفاده از 2 روش انگل شناسی و مولکولی مورد ارزیابی قرار گرفتند. از 165 نمونه، با روش انگل شناسی، عفونت تیلریا اکوئی در هیچ موردی تشخیص داده نشد، در حالی که در روش PCR ، 47 نمونه مثبت (28/48 %) بدست آمد. در این مطالعه سن، جنس، نوع فعالیت و تماس با سایر دامها به عنوان عوامل خطر عفونت تیلریا اکوئی شناخته نشد. در عین حال تفاوت آلودگی در مکان های جغرافیایی مختلف از نظر آماری معنی¬دار بود. این مطالعه نشان داد که تیلریا اکوئی در اسبان جنوب غربی ایران وجود دارد. با وجود ظاهر سالم اسب¬ها، دامهای حامل می¬توانند این انگل¬ را به کنه¬ها انتقال داده و منبع مستمر بالقوه برای حفظ و اشاعه انگل در جمعیت اسبان باشند.